جستجوی آب در طبیعت و کوهستان +ویدئو
شرایط اضطراری و یافتن آب
وقتی در شرایط خاصی و اضطراری در طبیعت گیر افتاده باشیم. اولین چیزی که باید به آن فکر کنیم تهیه آب است، زیرا نرسیدن آب کافی به بدن میتواند باعث گیجی، کند شدن ذهن و غلظت خون گردد همچنین کم آبی بدن میتواند باعث افزایش ترس و سرد شدن بدن گردد.
(جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
حالا اگر شما در منطقه کویری و گرمی گیر افتاده باشید. که شرایط بدتر نیز میشود برای مثال در مناطق کویری ایران در تابستان و در دمای ۴۹ درجه و بدون مصرف آب حداکثر زمانی که یک فرد زنده میماند چیزی در حدود ۲ الی ۳ ساعت هست. در صورتی که همین فرد در زمان تابش در زیر سایه استراحت کند و در شب به ادامه مسیر بپردازد . در حدود 2تا5 روز میتواند بدون مصرف آب به زندگی ادامه دهد. نکته حایز اهمیت دیگر این است که برای هر روز زنده ماندن در دمای ۴۹ درجه (با احتساب استراحت در روز و حرکت در شب) به مقدار ۲ لیتر آب نیاز است. (جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان .)
یافتن آب در کویر
در کویر زمانی که تشنه هستید آب را فورا ننوشید. آب را قورت ندهید. بلکه آن را در دهان مزه مزه کنید و به آرامی بنوشید. از فعالیتهای غیر ضروری پرهیز کنید و پناهگاهی برای در امان ماندن از تابش خورشید بیابید. در صورتی که هیچ سایهای نیافتید بدن خود را در شنها دفن کنید و تکه پارچهای بر روی سر خود بکشید تا از تابش مستقیم در امان بمانید. هرگز در گرما لباسهای خود را در نیاورید این کار باعث شدت تعرق شما خواهد شد هرچند که احساس گرمای کمتری کنید. حتی صورت خود را نیز بپوشانید. در هنگامی که آب محدود در اختیار دارید مصرف غذا و نمک را کاهش دهید و در هنگامی که هیچ آبی در اختیار ندارید به هیچ عنوان غذا نخورید. بدن شما قادر است تا ۱۰ روز بدون مصرف غذا در شرایط سخت به زندگی ادامه دهد. (جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
اگر آبی به همراه دارید، برای خنک کردن آن پارچهای نمناک به دور ظرف حاوی آب بپیچید به گونهای که کاملا آن را بپوشاند. رطوبت پارچه در هنگام تبخیر حرارت آب درون ظرف را میگیرد و دمای آب را کاهش میدهد. این روشی بوده است که گذشتگان برای خنک نگاه داشتن آب از آن استفاده میکردهاند. پس از خشک شدن پارچه مجددا آن را مرطوب کنید. برای مرطوب نگهداشتن پارچه میتوانید از آب شور باتلاقها استفاده کنید. حالا وقت آن رسیده که شما با روشهای مختلف بتوانید به آب برسید. (جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
روشهای یافتن آب در طبیعت
1-تهییه آب به کمک خورشید
خورشید یکی از روشهای تهیه آب در کویر این است که گودالی به ارتفاع ۴۰ سانتیمتر در زمین حفر کنید (این روش در شنهای روان چندان کار ساز نیست) در ته گودال لیوان و یا کاسهای قرار دهید سپس روی گودال را با ۱ تکه پلاستیک کاملا بپوشانید و دور تا دور گودال را با سنگ ریزه بپوشانید سپس یک سنگ بسیار کوچک در وسط پلاستیک قرار دهید به گونهای که سنگ ریزه دقیقا از دید بالا در وسط لیوان قرار داشته باشد. از این طریق در اثر تابش و گرما، خاک رطوبت خود را از دست میدهد و بخار آب حاصل در برخورد با پلاستیک به شکل قطرات ریز درون لیوان میچکد. در این روش میتوانید در هر ۶ ساعت نصف لیوان آب تهیه کنید و قطعا کاری زمان بر است و باید صبر پیشه کنید. (جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
2-تهیه آب با استفاده از گیاهان
روش دیگر تهیه آب در کویر استفاده از گیاهان کویری است. این گیاهان معمولا ریشه و ساقه پر آبی دارند. البته باید متذکر شوم که امکان اسکان مارها و … در این محلها وجود دارد . البته نه در هر فصل عموما تابستانها.
3-تهییه آب با استفاده از آب نمک
در محلی که دریاچههای نمک وجود دارد . میتوانید معمولا در ۵۰ سانتیمتری به آب نمک برسید. میتوانید با جوشاندن و سپس سرد کردن بخار آب به آب دست یابید به روش تقطیر که در مطالب فوق ذکر شده است. (کیسه و لیوان)
اگر به این امکانات هم دسترسی نداشتید تکهای از ریگ بیابان را در زیر زبان خود قرار دهید این روش باعث میشود بزاقهای دهان شما ترشح شوند و از میزان تشنگی شما کاسته شود.
4-پیدا کردن آب دنبال کردن رد پای جانوران
رد پای جانوران از راحتترین راههای تهیه آب تعقیب رد پای جانوران است مطمئن باشید اگر در منطقهای که شما هستید رد پای جانوری وجود داشته باشد قطعا به آب نزدیک هستید، شترها در بیابان و اکثر جانوران در هنگام غروب آفتاب به سمت آب میروند و در نهایت شما را به سمت آب هدایت مینمایند. اغلب حیوانات مدام به آب نیاز دارند. علف خوران اگرچه در مسافتهای طولانی چرا میکنند؛ ولی هرگز از آب دور نمیشوند، چرا که صبح زود و غروب نیاز به آبشخور دارند. پیگیری ردپای شکارهای بزرگ اغلب به آب منتهی میشود. این ردپا را (رو به پایین) تعقیب کنید. گوشتخوارن میتوانند مدت زیادی را بدون آب سر کنند؛ زیرا آب لازم برای بدن خود را از طریق شکار تأمین میکنند؛ بنابراین، نشانههای مثبتی برای رسیدن به آب نیستند. (جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
5-پیدا کردن آب به وسیله پرندگان
پرندگان دانهخوار، مثل سهره و کبوتر و مانند آن، هرگز از آب دور نمیشوند. این پرندگان صبح و عصر آب مینوشند. در نظر داشته باشید که وقتی این پرندگان مستقیم و پایین پرواز میکنند، به سمت آب میروند. وقتی از آب برمیگردند، سنگیناند و از درخت به درخت پرواز میکنند تا متناوباً استراحت کنند. مسیر آنها را پیدا کنید، به آب خواهید رسید. (جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
پرندگان آبی میتوانند مسافتهای زیادی را بدون آب و غذا پرواز کنند. پس وجود آنان لزوماً علامت وجود آب در نزدیکی نیست. قوشها، عقابها و دیگر پرندگان شکاری میتوانند آب لازم برای بدن خود را از طریق مایعات موجود در بدن قربانیان خود تأمین کنند، پس نمیتوان وجود آنان را علامت وجود آب دانست. (جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
6-تهییه آب با جمعآوری شبنم
شبنمبه استثنای بارانهای اسیدی که حاصل فعالیت کارخانهها و مراکز صنعتی است و میتواند باعث ایجاد آلودگی در خاک شود، آب باران در هر کجا قابل شرب است و فقط نیاز به جمع کردن دارد. از حوضچههای بزرگ استفاده کنید. حفرهای در زمین ایجاد کنید و سطح کف و اطراف آن را با خاک رس بپوشانید، حوضچهی خوبی خواهد بود و میتواند آب باران را برای شما ذخیره کند. اگر پلاستیک یا پارچه غیر قابل نفوذ دیگری به همراه ندارید، از ورقههای فلزی یا پوست درخت هم میتوانید برای نگهداری آب استفاده کنید. اگر احتمال آلودگی در آب جمعآوری شده وجود دارد، آن را بجوشانید.
در مناطقی که هوا در روز خیلی گرم و در شب سرد است، شبنم فراوانی میتوان پیدا کرد. وقتی شبنم روی سطوح فلزی جمع میشود، میتوان آن را نوشید.
(جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
7- تهییه آب به وسیله پارچه و لباس
از پارچه و لباس هم میتوانید برای جمعآوری آب استفاده کنید و در موقع نیاز آن را بچلانید. یک راه جمعآوری آب توسط پارچه آن است که پارچه تمیز را دور ساق پا و زانوها بپیچید و در درون گیاه خیس قدیم بزنید.
جستجوی آب در طبیعت و کوهستان
بهترین مکان برای جستجوی آب، کف درهها و مسیل رودخانههای خشک قدیمی است، جایی که آب طبیعتاً از زمین خارج میشود و امکان دسترسی به آب از هر جایی دیگر بیشتر است. اگر جوی یا حوضچهی آب دیده نمیشود، به دنبال قسمتهایی از زمین که گیاه در آن روئیده است بگردید و سعی کنید نقطهی مناسبی از آن را حفر کنید. ممکن است آب کمپ پایینتر از سطح زمین وجود داشته باشد و در حفره جمع شود. حتی کندن کف آبکندها و بستر جویهای خشک ممکن است باعث جوشیدن چشمهای در زیر سطح زمین شود، به خصوص در ریگزار این احتمال بیشتر وجود دارد. در کوه، شکافهای بین سنگها را بگردید، ممکن است آب پیدا کنید. (جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
پیدا کردن آب در دشت های ساحلی
در ساحل، کندن زمین در بالای خط مدّ، بهخصوص جاهایی که تودههای شنی بادآورده وجود دارد، میتواند شما را به آب آشامیدنی برساند (حدود ۵ سانتیمتر یا ۲ اینچ که در روی آب شور قرار دارد). این آب ممکن است شور مزه باشد؛ اما قابل شرب است. در پایین پرتگاههای ساحلی، به دنبال سبزیها و گیاهان آبدار بگردید، حتی خزه و سرخس. این گیاهان معمولاً درجایی که صخرهها جابجا شده و تغییر وضع دادهاند، وجود دارند و همان جا ممکن است مقداری آب شیرین یا حتی چشمه پیدا کنید.
اگر چنانچه آب شیرین به هیچ وجه پیدا نشود، آب شور هم بهوسیلهی تقطیر قابل استفاده است. (چگونگی انجام این عمل در بخش تقطیر و روش خورشیدی شرح داده میشود).
از هر حوضچه آب نخورید
دقت کنید هرگاه حوضچهی آبی را دیدید که در اطراف آن گیاه وجود ندارد، یا استخوان حیوانات در آنجا دیده میشود، بدانید که احتمال خطرناک بودن آن آب زیاد است و ممکن است به مواد شیمیایی آلوده شده باشد. کنار آب را بررسی کنید، ممکن است نشانههای قلیایی شدن آب را پیدا کنید. همیشه آبی را که از حوضچههای آب روی زمین برمیدارید، بجوشانید.
در صحرا دریاچههایی هستند که راه خروج ندارند. این دریاچهها نمکی هستند و آب آنها قبل از نوشیدن باید تقطیر شود. (جست و جوی آب در طبیعت و کوهستان)
نظر شما چیست ؟ به نظر شما چه راههای دیگری برای تهییه آب در طبیعت و کوهستان وجود دارد؟ شما از چه روشهایی برای پیدا کردن آب استفاده می کنید؟ تجربیات خود را با ما و دیگر سلوچی ها در میان بگذارید.
سلام اگه توی کوه درختی رو دیدید این یه نشانه ی و جود اب هست ولی در بیشتر موارد این درختان اب را از عمق زمین میگیرند و بدرد ما نمی خوره ولی گاهی در پای این درختان که اغلب در پای یک سخره یا یک دیواره قرار دارند میتونه یه نشانه ی از وجود اب باشه و سعی کنید به سمت اون درختا برید و اگه در زیر درخت سبزه و علف های کوتاه یا همون چمن باشه حتما اون جا اب هست و پای درخت رو بکنید سعی کنید لای علف ها رو بکنید و حتما به اب میرسید و اگه چاله پر از اب نشد گل هایی در زیر علف ها رو باید ازش به روش تقطیر اب بگیرید و یه دلیل عقلانی برای اونایی که کوهنورد نیستن اینه که چمن ها گیاهانی هستند که به اب فراوان نیاز دارند و چون ریشه ی اون ها زیاد بزرگ نیست در نزدیکی زمین یه منبع کوچک اب هست البته بهترین زمان برای استفاده از این روش در ماه های خشک سال یعنی از خرداد ماه به بعد چرا که اغلب علف ها که از باران استفاده میکردند خشک شدن