کوه سبلان را بهتر بشناسیم +ویدئو و ترک Gps مسیر صعود
قله سبلان (Sabalan) سومین قله بلند ایران (پس از دماوند و علمکوه) میباشد که در استان اردبیل قرار گرفتهاست. از لحاظ تقسیمات اداری استان اردبیل، این کوه در مرز بین بخش مرکزی شهرستان اردبیل و بخش لاهرود شهرستان مشکین شهر واقع شدهاست.با سلوچ همراه باشید.(کوه سبلان را بهتر بشناسیم)
موقعیت جغرافیایی کوه سبلان
کوهستان سبلان به طور کلی سه قله معروف دارد، قله بزرگ آن به سلطان مشهور است و دو قله دیگر در جنوب غربی آن به هرم و کسری مشهورند. در جنوب آن کوه بزقوش، که از سمت جنوب غربی به کوهستان سهند مربوط است، کشیده شدهاست. سبلان و مجموعه قلل بلند پیرامون آن از شمال به مشکینشهر و منطقه لاری، از جنوب به سراب، از شرق به اردبیل و از غرب به بخش هریس منتهی میشود.(کوه سبلان را بهتر بشناسیم)
جانپناه و پناهگاه های سبلان
برای قله سبلان یک پناهگاه و یک جانپناه وجود دارد.
پناهگاه سبلان در مسیر شمالی و بر روی یال شمال شرقی در ارتفاع تقریبی 3650 متری واقع شدهاست. لندرورها از آبگرم شابیل به این پناهگاه در رفت و آمد هستند.
جانپناه غربی که بر روی یال غربی و در ارتفاع 4200 ساخته شدهاست. این جانپناه از سری جانپناههای فلزی است.
مسیرهای صعود به سبلان
به صورت کلی برای صعود به سبلان سه مسیر وجود دارد:
مسیر شمالشرقی (مسیر رایج)، که از آبگرم شابیل واقع در جنوب شهر لاهرود در جاده اردبیل به مشکینشهر آغاز میشود و با عبور از پناهگاه به وسیله یال شرقی به قله میرسد. مسیر پناهگاه تا قله کاملا پاکوب بوده و مشخص است و در بیشتر قسمتهای آن پرچمهای راهنما وجود دارد.
مسیر غربی، که از پای دریاچه قره گل شروع میشود و پس از گذر از هرم چال و یخچال عظیم هرم به جانپناه غربی و سپس قله سبلان میرسد.
مسیر جنوبی، که از سمت جنوب قله آغاز میشود و در نزدیکی قله به وسیله یال شرقی به قله منتهی میشود. در این مسیر جانپناهی وجود ندارد.
دانلود ترک Gps مسیر های صعود به سبلان
مسیر-های-صعود-های-قله-سبلان.zip (2467 دانلود ها)
صعود زمستانی و بهترین زمان صعود به سبلان
بهترین زمان صعود به قله سبلان تیر و مرداد است. به دلیل حجم برف بسیار زیاد منطقه اردبیل و سبلان و باد شمال زمستانه، دسترسی به جانپناه شرقی و غربی در زمستان با برفکوبی سنگین و بارکشی زیاد امکانپذیر خواهد بود. صعود زمستانه به سبلان از جمله صعودهای ارزشمند زمستانی به شمار میآید و نیازمند تجربه، مهارت و وسایل مناسب میباشد. (کوه سبلان را بهتر بشناسیم)
ویژگیهای خاص سبلان
برخي کوه سبلان را محل بعثت پيامبر ايران، زرتشت، ميدانند نمونهای از آن در کتاب چنين گفت زرتشت، اثر نيچه، مشاهده میشود که به پايين آمدن زرتشت از کوه سبلان اشاره کرده است. از اين نظر مکاني مقدس و مورد احترام است که حتي در ميان بوميان و عشاير منطقه به نام آن قسم ياد ميشود.
همچنین دریاچه بزرگ سبلان بر روی قله، سنگ عقاب (سنگی به شکل عقاب به نام قارتال) در جبهه غربی، چشمههای آبگرم سرعین، مویل، قطورسو و شابیل و یخچالهای طبیعی بزرگ این کوهستان از مناظر دیدنی و ویژگیهای منحصر به فرد این قله به شمار میروند.
کوه سبلان را بهتر بشناسیم
کوه سبلان آتشفشان خاموشی است که شکل تقریبی مخروطی دارد و بیشتر زمانهای سال از برف و یخ پوشیده شده و چشمههای آبگرم و سرد معدنی فراوانی دارد. (کوه سبلان را بهتر بشناسیم)
از این کوهستان که پهنهایی معادل چهار هزار کیلومتر مربع را در برگرفتهاست رودهای متعددی چون انزان چای، ابره چای، مشکین چای، خیاو چای و قتور چای از دامنههای شمالی سرچشمه میگیرد که همگی به قره سو میریزند. علاوه بر اینها، رودخانههای دیگری چون دری چای، زورو چای، زرنق چای، آلان چای و بچان چای، اورت، رازلیق، پسلر، سخره، پستام و کابل از دامنههای جنوبی سرچشمه میگیرند که به تلخهرود یا آجی چای میپیوندند از سمت شرق هم رود آقلقان چای و چندین رود دیگر به بالقلی چای میریزند. یخچال بزرگی در جناح شمالی سبلان وجود دارد که هر سال تابستان یخچال نوردان زیادی از سراسر کشور راهی آنجا میشوند.
از آنجایی که سبلان در میان ترک زبانان ایران “ساوالان” و در میان تالشیها “سَوَلون” خوانده میشود، درباره ریشه نام آن، دو نظریه مطرح است:
نخست آنکه برخی معتقدند نام این کوه ریشه در زبان ترکی دارد؛ بدین ترتیب که نام ساوالان از دو بخش «ساو» و «آلان» تشکیل شدهاست که به ترتیب به معنای «صدا» «پیام» یا «وحی»، و «گیرنده» است؛ بدین سان، «ساوالان» به معنی «گیرنده پیام» یا«گیرنده وحی» خواهد بود. و اين میتواند به خاطر روايت گوشهنشينی سی ساله زرتشت در اين کوه باشد. (کوه سبلان را بهتر بشناسیم)
اما روایت دیگر، مربوط به معنای تالشی و گیلکی سَوَلون است. در زبان گیلکی “سَه” یعنی بالا، “وَ” یعنی برف و “لون” یعنی لانه. بنابراین سَوَلون را می توان “آشیانه بلند برف” دانست.
منابع
سایت جلودار
داود محمدی فر. اطلس کوه ها و غارهای ایران. تهران: سبزان، 1391.
عباس جعفری. گیتاشناسی ایران جلد اول، کوه ها و کوه نامه ایران. تهران: گیتاشناسی، 1384. (کوه سبلان را بهتر بشناسیم)